11 listopada - NIEPODLEGŁOŚĆ

 

          nareszcie 

 

         jestem w domu

        mówię po polsku

        myślę po polsku

        każdy mnie rozumie

       bez zbędnych pytań

       trzymam flagę

      by wraz z innymi pójść

      do grobu Nieznanego Żołnierza

      oddać hołd każdemu

     kto choć nie zawsze dorosły

     stanął by walczyć

    również o  moje jutro

 

 

Zaduszki

przynosimy tu nasze myśli

wpisane

w chybotliwy płomień znicza

kroki niemilknących ścieżek

naszych korzeni

tych znanych i nie...

przekazując

w młodsze dłonie

wspomnienie

by nikt nie zgubił imienia

 

 

rocznica

 

od rana słońce

na przekór wspomnieniom

 

ich czarną wstążkę

nadal noszę

nie liczę lat

dobrze wiem ile minęło

 

tamten piątek i ten smutek

telefon jak miecz Damoklesa

nie chciał ucichnąć

 

 

nikt nie powinien być sam

na pewno nie ty

 

 

dobranoc na czas

nie spędzony razem