Wieczorem przy cmentarzu

Wiatr się rozkokosił

Szalał, gałęzie tarmosił

Tańcem liście omamił

Przechodziłem niespiesznie

Zbierając nuty walca

Uznał,że to śmieszne

Czapkę porwał, zdrajca

Rzucał to w tę , to w tamta

Ciągle inną stronę

W szumie śmiech słyszałem

Złapałem, skończone

mgła

-parasol zadumy

nad kruchością losów

którym nie dano zaistnieć

skrócona cyfra dat

do   minimum

czyjaś myśl

stała się czynem końca

nie to miejsce

nie ten czas

przypadek...

przeznaczenie...

Tylko marzenie
od zawsze chciałam,
od Ciebie tylko dzień ze mną
jeden w miesiącu.
resztę oddałam siostrze
młodsza,jak miała pojąć
że musi się dzielić.
mijały lata
mój ślub i dzieci
nie poznały dziadka
dziś jesteś wspomnieniem
tęsknotą w liści szelescie
zniczem odwiedzin

             

                                    za oknem biel

                                    zakrywa to

                                    co często drażni oko

                                    smutek, nieporozumienie

                                    ból straty, odrzucenie

                                    dwa na plusie

                                    znów ubywa