Bo ...niby wszystko już było
i nic dwa razy się nie zdarza
lecz czasem po prostu...
miło się nam rozmarza.

Snują się banki niemydlane
o centymetr przed sufitem,
za chwile pękną...
ile uciechy przy tem.

W taki dzień

W taki dzień
nikt nie powinien być sam
Kiedy ziemia
u nieba staje bram.
Z opłatkiem w dłoni,
z nutką melancholii.
W stajence głowę kłoni,
jak w dawnej tej historii.
Miłościa dzieciny oddycha,
nieśmiała nagle i cicha.

W taki dzień,
nie ciszy pełen dom.
Kiedy Niebo
opuścił dla nas On.
Gwiazda ogłoszony,
prorostwami przepowiedziany.
Wsród żłobu połozony
tak bardzo wyczekiwany.
Miłościa serce raduje
i lekkość duszy daruje.

Drzewa stoją,
pamięć czasu zapisana.
Liście jesienia szepczą,
opowieść wiatr unosi.
Drzewa  stoją ........