MAŁY PLUS

Spisać na straty
a może dać mu mały plus?
W sumie,
nie sprawował się najgorzej:
przekładał wszystkie dni
zmienna aura i humorem,
wyznaczał czerwienią święta,
nawet wbrew prawu
.
Może więc,
dać mu mały plus...
za , wszystko

Malowane słońcem
mocno i delikatnie
odcienie różne przyjmują
zebrane czuwają
nad cisza ścian i serc
bez sprzeciwu zatrzymując
dwie pęknięte części

Niebo poróżowiało
w objęcia chwytając widnokrąg.
Było nieśmiało uśmiechniete
jak na pierwszym spotkaniu
Przecierało zdumione oczy
wciąz zieloną szatą ziemi.
Kalendarz zbliżał się ku końcowi
a tu ....
Mniej barw, ale ten kolor
 rozmarzał  niesamowicie

A ja już tego nie zrozumiem,
tamtych wydarzeń, tamtych słów.
Dziś w za kusej sukience chodzi,
jakby odwrócic chciało nów.

A ja już tego nie zrozumiem,
co się osadza na dnie snu.
Chciałam wiele pragnąc znowu,
a tu cisza, pustka słów

Ten drugi
niczym cień co się wstydzi
półuśmiech,
bo za głośno, nie wypada
kilka nut,
nadzieja na melodię.
Ten drugi,
 ale cały mój

cisza
myśli skapują na klawiaturę
w nadziei spotkania
zapłonione
w tle marzenia
płyną wzorem czarno - białym
bezgłośnym zaproszeniem,
może, ostatni raz...

by rzucić plamę kolorową
na codzienność
weź mój uśmiech w drzwiach
kiedy wychodzisz
z nut takt jeden
ale bliski wspomnieniom
co się kładą nadzieją
by rzucić plamę kolorową
na codzienność
zabierz ze sobą  moje słowa
- do wieczora, kochanie -

Dzień ...
za oknem szarość zamglona
spływa po gładkiej tafli.
Ściany zapatrzone w siebie,
senne, trochę zamyślone,
drzwi otwarte...
nie wchodzi jednak nikt,
nie burzy ideału , dźwięk.
może tylko echo zdarzeń
wtóruje wskazówkom
w ich drodze.

Przypływy i odpływy
słowa noca zrywane
gorzkie smaki poranka
w oczach dwa szale mgły
niespieszące tykanie
kawa, wina kieliszek
pomoga przetrwac
brakujące słowo - MY -