Potoczyło się życie
nutami po pięciolinii
wysoko i nisko
smutno i wesoło
Skończyło. My temu nie winni,
lecz się serce rozpłakało.
Wybrzmiała końca nuta
pustka powiało i ciszą
piano, pianissimo
milcząco na ustach
Odeszła. Myśmy pozostali,
a serca wciąż zapłakane.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz