Jeszcze jedna modlitwa...........

On migotał wątłym płomykiem
jakby prosił - jeszcze jedna modlitwę......
kamiennymi skrzydłami poruszał
dziś,  tu cuda, to zdarzenie zwykłe.

co kawałek, to i przystanek
stoją grupki i ktoś się wita
obietnice składane szeptem.
dziś tutaj, to rzecz zwykła.

jakieś łzy wzruszenia się jawią
jakieś duszy tęskne wzdychanie
bo tak trudno odejść od kogoś,
kto  tu, na zawsze zostanie.

***

Znów się wyzłociły ,

Liście  na polanie

Niczym stare dukaty,

Z czasu oczyszczone.

W pozostałej zieleni

Błyszczące się znamię,

Co w kruchą  miękkość brązu

Zmienia się powoli.

Szeleszcząca muzyka ,

W uchu stale dźwięczy

Jak wspomnienia echo,

Co barwi krawędź chmury

Na dnia zakończenie, lekko.

Cisza...........

Cisza……..

Cisza , nie istnieje,

To efekt zadumy,

Co wstrzymuje na chwilę

I oddech , i powietrze.

Promieniem rozjaśnia

Spojrzenie oczu,

I z ust spływa tchnieniem słowa

Jeszcze…….

Habemus Papam!
Echo znów powraca
tą wrzawą, tą radościa,
tym zaskoczeniem.
w oknie,
twarz bliska i droga.
chwile sercem odmierzane
Dziś ust westchnienie snuje wspomnienie

Z za drzew, z mrokiem
fałszywa odwaga
szli
z bronią gotowa do strzału
pies - strażnik
nie szczekał długo
pierwsza stał się ofiarą.

Dom za domem,
płonął jak latarnia
krzyk mieszał się z trzaskiem
oniemiałe niebo oglądało
ruiny  czarne
ranem

Zapukał październik ,
liściem złoto-czerwonym.
Gdzie stały rzędem
zamknięte skarby lata.
Na płaszczu miał krople,
bardzo był wzruszony.
Przyniósł mi śliwki w darze,
do ciasta.
Na niego czekała już herbata.

Siedzieliśmy w pokoju,
czas mijał nam szybko,
Aż wpadł wiatr nieznośny
i zabrał go z sobą